Κίτρινο Ramaria (Ramaria flava)

Συστηματική:
  • Διαίρεση: Basidiomycota (Βασιδιομύκητες)
  • Υποδιαίρεση: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Κατηγορία: Αγαρομύκητες (Αγαρομύκητες)
  • Υποκατηγορία: Phallomycetidae (Velkovye)
  • Παραγγελία: Γόμφαλες
  • Οικογένεια: Gomphaceae (Gomphaceae)
  • Γένος: Ramaria
  • Τύπος: Ramaria flava (Κίτρινη ραμαριά)
  • κίτρινο κέρατο
  • κίτρινο κοραλί
  • κέρατα ελαφιού

Το καρπόσωμα του κίτρινου Ramaria φτάνει σε ύψος 15-20 cm, διάμετρο 10-15 cm. Πολυάριθμα διακλαδισμένα πυκνά θαμνώδη κλαδιά που έχουν κυλινδρικό σχήμα αναπτύσσονται από ένα παχύ λευκό «κούτσουρο». Συχνά έχουν δύο αμβλεία κορυφή και εσφαλμένα κολοβωμένα άκρα. Το σώμα του φρούτου έχει όλες τις αποχρώσεις του κίτρινου. Κάτω από τα κλαδιά και κοντά στο «κούτσουρο» το χρώμα είναι θειοκίτρινο. Όταν πατηθεί, το χρώμα αλλάζει σε καφέ-καφέ. Η σάρκα είναι υγρή, υπόλευκη, στο «κούτσουρο» – μάρμαρο, το χρώμα δεν αλλάζει. Εξωτερικά, η βάση είναι λευκή, με κιτρινωπή απόχρωση και κοκκινωπές κηλίδες διαφόρων μεγεθών, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται σε καρποφόρα σώματα που αναπτύσσονται κάτω από κωνοφόρα δέντρα. Η μυρωδιά είναι ευχάριστη, ελαφρώς χορταριασμένη, η γεύση είναι αδύναμη. Οι κορυφές των παλιών μανιταριών είναι πικρές.

Το κίτρινο Ramaria αναπτύσσεται στο έδαφος σε φυλλοβόλα, κωνοφόρα και μικτά δάση τον Αύγουστο – Σεπτέμβριο, ομαδικά και μεμονωμένα. Ιδιαίτερα άφθονα στα δάση της Καρελίας. Βρίσκεται στα βουνά του Καυκάσου, καθώς και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Το μανιτάρι Ramaria yellow μοιάζει πολύ με το χρυσοκίτρινο κοράλλι, οι διαφορές είναι ορατές μόνο στο μικροσκόπιο, καθώς και με το Ramaria aurea, το οποίο είναι επίσης βρώσιμο και έχει τις ίδιες ιδιότητες. Σε νεαρή ηλικία μοιάζει σε εμφάνιση και χρώμα με το Ramaria obtusissima, το Ramaria flavobrunnescens είναι μικρότερο σε μέγεθος.

Αφήστε μια απάντηση