μη χορτοφαγική χορτοφαγία

Pesceterians, Frutherians, Flexitarians – για τους αμύητους, αυτές οι λέξεις μοιάζουν με περιγραφή του συμμαχικού στρατού από την ταινία Star Wars.

Και όταν ένα τέτοιο άτομο αλλάζει τη διατροφή του προς την επικράτηση των φυτικών τροφών (για παράδειγμα, αρνείται το κρέας, αλλά συνεχίζει να τρώει ψάρι), απαντά ειλικρινά στις ερωτήσεις των φίλων του: «Ναι, έγινα χορτοφάγος, αλλά μερικές φορές τρώω ψάρι , επειδή …".

Αυτή η χαλαρή και αλόγιστη χρήση του όρου "χορτοφάγος" οδηγεί στο γεγονός ότι σκιές με τη μορφή κεφαλών ψαριού και μπούτια κοτόπουλου πέφτουν στη φιλοσοφία της χορτοφαγίας. Τα όρια της έννοιας είναι ασαφή, χάνεται το νόημα καθετί για το οποίο οι χορτοφάγοι γίνονται χορτοφάγοι.

Και κάθε μέρα υπάρχουν όλο και περισσότεροι νεοκόψιμοι «ψαροτάριαν» και «κρεατοτάριαν»…

Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν τρώνε κρέας από ιδεολογική πεποίθηση ή με συμβουλή γιατρού, αλλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους χορτοφάγους.

Ποιοι είναι λοιπόν χορτοφάγοι και τρώνε ψάρια;

Η Vegetarian Society, που ιδρύθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1847, απαντά έγκυρα σε αυτό το ερώτημα: «Ο χορτοφάγος δεν τρώει το κρέας ζώων και πτηνών, κατοικίδιων και θανάτων κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, ψαριών, οστρακοειδή, καρκινοειδών και όλα τα προϊόντα που σχετίζονται με τη θανάτωση ζωντανά πλάσματα." Ή πιο συνοπτικά: «Ένας χορτοφάγος δεν τρώει τίποτα νεκρό». Που σημαίνει ότι οι χορτοφάγοι δεν τρώνε ψάρια.

Σύμφωνα με την Juliet Gellatley, Βρετανίδα ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων και διευθύντρια του Viva!, οι άνθρωποι που τρώνε ψάρια δεν έχουν το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται χορτοφάγοι. 

Αν έχετε ήδη εγκαταλείψει το κρέας θερμόαιμων ζώων και πουλιών, αλλά συνεχίζετε να τρώτε ψάρια και θαλασσινά, είστε ΠΕΣΚΕΤΑΡΙΑΝΟΣ (από το αγγλικό pescetarian). Αλλά και πάλι δεν είναι χορτοφαγικό.

Μεταξύ των χορτοφάγων και των πεσκατιάνων μπορεί να υπάρχει ένα τεράστιο κενό στις απόψεις τους για τα βάσανα των ζωντανών όντων. Συχνά τα τελευταία αρνούνται το κρέας των θηλαστικών γιατί δεν θέλουν να είναι η αιτία της ταλαιπωρίας τους. Πιστεύουν στον ορθολογισμό των ζώων, αλλά των ψαριών… «Ο εγκέφαλος ενός ψαριού είναι πιο απλός, που σημαίνει ότι πιθανότατα δεν αισθάνεται πόνο», δικαιολογούνται ευγενικοί άνθρωποι παραγγέλνοντας τηγανητή πέστροφα σε ένα εστιατόριο.

«Σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, θα βρείτε αρκετά ξεκάθαρα στοιχεία ότι τα θηλαστικά, εκτός από τον σωματικό πόνο, μπορούν να βιώσουν φόβο, άγχος, να αισθανθούν την προσέγγιση κάποιου απειλητικού, να τρομοκρατηθούν και ακόμη και να υποστούν ψυχικά τραύματα. Στα ψάρια, τα συναισθήματα δεν είναι τόσο έντονα, αλλά υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τα ψάρια βιώνουν επίσης φόβο και πόνο. Όποιος δεν θέλει να προκαλέσει ταλαιπωρία στα έμβια όντα θα πρέπει να σταματήσει να τρώει ψάρια», λέει ο καθηγητής Andrew Linzey, Διευθυντής του Κέντρου Ηθικής Μεταχείρισης των Ζώων της Οξφόρδης, συγγραφέας του Why Animal Suffering Matters. ).

Μερικές φορές οι άνθρωποι που αποφασίζουν να γίνουν χορτοφάγοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το ψάρι, γιατί πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της υγείας – ειδικά τις λιπαρές ποικιλίες ψαριών. Μάλιστα, παρόμοιες ευεργετικές ουσίες μπορούν να βρεθούν σε φυτικές τροφές. Για παράδειγμα, το λάδι λιναρόσπορου είναι μια από τις πιο πλούσιες πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και δεν περιέχει τα δηλητήρια υδραργύρου που βρίσκονται στα ψάρια.

Υπάρχουν χορτοφάγοι κρεατοφάγοι;

Το 2003, η Αμερικανική Διαλεκτική Εταιρεία αναγνώρισε το FLEXITARIA ως τη δημοφιλέστερη λέξη της χρονιάς. Ένας flexitarian είναι ένας "χορτοφάγος που χρειάζεται κρέας".

Η Wikipedia ορίζει τον ευελιξία ως εξής: «Μια ημι-χορτοφαγική διατροφή που αποτελείται από χορτοφαγικά τρόφιμα, μερικές φορές συμπεριλαμβανομένου του κρέατος. Οι Flexitarians προσπαθούν να καταναλώνουν όσο το δυνατόν λιγότερο κρέας, αλλά δεν το αποκλείουν εντελώς από τη διατροφή τους. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει συγκεκριμένη ποσότητα κρέατος που καταναλώνεται για την ταξινόμηση ενός ευέλικτου».

Αυτή η κατεύθυνση της «ημι-χορτοφαγίας» επικρίνεται συχνά από τους ίδιους τους χορτοφάγους, καθώς έρχεται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία τους. Σύμφωνα με τη Juliet Gellatly, η έννοια του «ευελιξίας» είναι εντελώς άνευ σημασίας. 

Πώς λοιπόν να αποκαλέσετε ένα άτομο που έχει ήδη μπει στο μονοπάτι της μείωσης της κατανάλωσης θανατηφόρων τροφίμων, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη χορτοφάγος;

Οι δυτικοί έμποροι έχουν ήδη φροντίσει για αυτό: 

Μειωτήρας κρέατος - κυριολεκτικά «μειώνει το κρέας» - ένα άτομο που μειώνει την ποσότητα της τροφής κρέατος στη διατροφή του. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με έρευνες, το 23% του πληθυσμού ανήκει στην ομάδα των «μειωτών κρέατος». Οι λόγοι είναι συνήθως ιατρικές ενδείξεις, καθώς και αδιαφορία για περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις εκπέμπουν μεθάνιο, το οποίο είναι 23 φορές πιο επιβλαβές για την ατμόσφαιρα της γης από το διοξείδιο του άνθρακα.

Κρέας που αποφεύγει το κρέας – κυριολεκτικά «αποφεύγοντας το κρέας» – ένας άνθρωπος που προσπαθεί, αν είναι δυνατόν, να μην τρώει καθόλου κρέας, αλλά μερικές φορές δεν τα καταφέρνει. Το 10% του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου ανήκει στην ομάδα «αποφυγών κρέατος», κατά κανόνα, μοιράζονται ήδη την ιδεολογία της χορτοφαγίας.

«Περισσότερο από το ένα τέταρτο των ερωτηθέντων [στο Ηνωμένο Βασίλειο] λένε ότι τρώνε λιγότερο κρέας τώρα από ό,τι πριν από πέντε χρόνια. Μπορούμε να παρατηρήσουμε αλλαγές στη διατροφή του πληθυσμού. Το ένα τρίτο των μελών του οργανισμού μας είναι άτομα που προσπαθούν να μειώσουν την ποσότητα κρέατος στη διατροφή τους. Πολλοί ξεκινούν κόβοντας το κόκκινο κρέας για να βελτιώσουν την υγεία τους, μετά σταματούν να τρώνε λευκό κρέας, ψάρι και ούτω καθεξής. Και παρόλο που αυτές οι αλλαγές προκαλούνται αρχικά μάλλον από προσωπικές σκέψεις, με την πάροδο του χρόνου αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να εμποτιστούν με τη φιλοσοφία της χορτοφαγίας», λέει η Juliet Gellatly.

Χορτοφαγικές και ψευδο-χορτοφαγικές δίαιτες

Για να καταλάβουμε μια για πάντα ποιος είναι χορτοφάγος και ποιος όχι… ας δούμε τη Wikipedia!

Η χορτοφαγία, στην οποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΚΟΤΩΣΗ ΤΡΟΦΗ, περιλαμβάνει:

  • Κλασική χορτοφαγία – εκτός από φυτικές τροφές, επιτρέπονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα και το μέλι. Οι χορτοφάγοι που καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα ονομάζονται επίσης γαλακτο-χορτοφάγοι.
  • Ovo-vegetarian – φυτικές τροφές, αυγά, μέλι, αλλά όχι γαλακτοκομικά προϊόντα.
  • Βιγκανισμός – μόνο φυτικές τροφές (όχι αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά μερικές φορές επιτρέπεται το μέλι). Συχνά οι βίγκαν αρνούνται οτιδήποτε παρασκευάζεται με ζωικά προϊόντα (σαπούνι, ρούχα από γούνα και δέρμα, μαλλί κ.λπ.).
  • Φρουταϊσμός – μόνο οι καρποί των φυτών, συνήθως ωμοί (φρούτα, μούρα, φρούτα λαχανικά, ξηροί καρποί, σπόροι). Προσεκτική στάση όχι μόνο στα ζώα, αλλά και στα φυτά (χωρίς αυγά, γαλακτοκομικά προϊόντα, μέλι).
  • Χορτοφαγική/vegan δίαιτα ωμής τροφής – τρώγονται μόνο ωμά τρόφιμα. 

Οι παρακάτω δίαιτες ΔΕΝ είναι χορτοφαγικές καθώς επιτρέπουν φονικές τροφές, αν και οι ποσότητες τους μπορεί να είναι περιορισμένες:

  • Pescatarianism and Pollotarianism – Αποφυγή κόκκινου κρέατος αλλά κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών (Pescatarianism) ή/και πουλερικών (Pollotarianism)
  • Ευελιξία είναι η μέτρια ή εξαιρετικά σπάνια κατανάλωση κρέατος, πουλερικών, ψαριών και θαλασσινών. 
  • Διατροφή παμφάγων ωμών τροφίμων – τρώγοντας μόνο ωμά ή πολύ σύντομα θερμικά επεξεργασμένα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένου του κρέατος, των ψαριών κ.λπ.

Εάν εμβαθύνετε σε όλη την ποικιλία των διατροφών, μπορείτε να βρείτε πολλές υποποικιλίες και νέες υπο-υποδιαιρέσεις με ακόμη πιο περίεργα ονόματα. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που έχουν αλλάξει τη στάση τους απέναντι στο κρέας σε «λιγότερο, λιγότερο ή καθόλου κρέας» προτιμούν να αυτοαποκαλούνται απλά και συνοπτικά «χορτοφάγοι». Αυτό είναι πιο βολικό από το να εξηγείς στην προγιαγιά σου για πολλή ώρα γιατί δεν θα φας τα κοτολέτα της και να δικαιολογήσεις για να μην προσβληθεί. 

Το γεγονός ότι ένα άτομο έχει ήδη μπει στο δρόμο της συνειδητής και πιο υγιεινής διατροφής είναι πολύ πιο σημαντικό από τον όρο που αποκαλεί τον εαυτό του.

Ας είμαστε λοιπόν πιο ανεκτικοί ο ένας με τον άλλον, ανεξάρτητα από τη φιλοσοφία της διατροφής που ακολουθούμε. Διότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, «δεν είναι αυτό που μπαίνει στο στόμα του ανθρώπου που τον κάνει ακάθαρτο, αλλά αυτό που βγαίνει από το στόμα του τον κάνει ακάθαρτο. (Ευαγγέλιο κατά Ματθαίο, κεφ. 15)

Συγγραφέας: Maryna Usenko

Βασισμένο στο άρθρο «The rise of the non-veggie vegetarian» του Finlo Rohrer, BBC News Magazine

Αφήστε μια απάντηση