Μέτρηση του ρυθμού καθίζησης στο αίμα

Μέτρηση του ρυθμού καθίζησης στο αίμα

Ορισμός της καθίζησης

La ρυθμός καθίζησης είναι ένα τεστ που μετρά το ρυθμός καθίζησης, ή ελεύθερη πτώση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (ερυθρά αιμοσφαίρια) σε δείγμα αίματος που αφήνεται σε όρθιο σωλήνα μετά από μία ώρα.

Αυτή η ταχύτητα εξαρτάται από τη συγκέντρωση του πρωτεΐνη στο αίμα. Διαφέρει ιδιαίτερα σε περίπτωσηφλεγμονή, όταν αυξάνονται τα επίπεδα των φλεγμονωδών πρωτεϊνών, του ινωδογόνου ή ακόμα και των ανοσοσφαιρινών. Ως εκ τούτου χρησιμοποιείται γενικά ως δείκτης φλεγμονής.

 

Γιατί να μετρηθεί ο ρυθμός καθίζησης;

Αυτό το τεστ παραγγέλνεται συχνά ταυτόχρονα με τοαιμόγραμμα (ή αιμοληψία). Αντικαθίσταται όλο και περισσότερο από τεστ όπως η μέτρηση της CRP ή της προκαλσιτονίνης, που επιτρέπουν την ακριβέστερη αξιολόγηση της φλεγμονής.

Ο ρυθμός καθίζησης μπορεί να υπολογιστεί σε διάφορες καταστάσεις, ιδίως για:

  • αναζητήστε φλεγμονή
  • αξιολογήσει το επίπεδο δραστηριότητας ορισμένων φλεγμονωδών ρευματικών παθήσεων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • ανίχνευση ανωμαλίας των ανοσοσφαιρινών (υπεργαμμασφαιριναιμία, μονοκλωνική γαμμαπάθεια)
  • παρακολούθηση της προόδου ή ανίχνευση μυελώματος
  • σε περίπτωση νεφρωσικού συνδρόμου ή χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

Αυτή η εξέταση είναι γρήγορη, φθηνή αλλά όχι πολύ συγκεκριμένη και δεν θα πρέπει πλέον να ενδείκνυται συστηματικά σε εξετάσεις αίματος, σύμφωνα με τις συστάσεις της Ανώτατης Αρχής για την Υγεία στη Γαλλία.

 

Εξέταση του ρυθμού καθίζησης

Η εξέταση βασίζεται σε ένα απλό δείγμα αίματος, το οποίο κατά προτίμηση γίνεται με άδειο στομάχι. Ο ρυθμός καθίζησης πρέπει να διαβάζεται μία ώρα μετά τη συλλογή.

 

Τι αποτελέσματα μπορούμε να περιμένουμε από μια μέτρηση του ρυθμού καθίζησης;

Το αποτέλεσμα εκφράζεται σε χιλιοστά μετά από μία ώρα. Ο ρυθμός καθίζησης ποικίλλει ανάλογα με το φύλο (γρηγορότερος στις γυναίκες απ' ό,τι στους άνδρες) και την ηλικία (γρηγορότερος σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας από ό,τι στους νέους). Αυξάνεται επίσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά τη λήψη ορισμένων θεραπειών οιστρογόνων-προγεσταγόνων.

Μετά από μία ώρα, γενικά, το αποτέλεσμα πρέπει να είναι μικρότερο από 15 ή 20 mm σε νεαρούς ασθενείς. Μετά από 65 χρόνια, είναι γενικά λιγότερο από 30 ή 35 mm ανάλογα με το φύλο.

Μπορούμε επίσης να έχουμε μια προσέγγιση των κανονικών τιμών, η οποία θα πρέπει να παραμείνει χαμηλότερη από:

– για άνδρες: VS = ηλικία σε χρόνια / 2

– για γυναίκες: VS = ηλικία (+10) / 2

Όταν ο ρυθμός καθίζησης είναι πολύ αυξημένος (περίπου 100 mm ανά ώρα), το άτομο μπορεί να υποφέρει:

  • μια μόλυνση,
  • ένας κακοήθης όγκος ή πολλαπλό μυέλωμα,
  • χρόνια νεφρική νόσος,
  • φλεγμονώδης νόσος.

Άλλες μη φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως η αναιμία ή η υπεργαμμασφαιριναιμία (για παράδειγμα που προκαλούνται από HIV ή ηπατίτιδα C) μπορούν επίσης να αυξήσουν το ESR.

Αντίθετα, μείωση του ρυθμού καθίζησης μπορεί να παρατηρηθεί στην περίπτωση:

  • αιμόλυση (μη φυσιολογική καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων)
  • υποφιβριναιμία (πτώση των επιπέδων ινωδογόνου),
  • υπογαμμασφαιριναιμία,
  • πολυκυτταραιμία (που αποτρέπει την καθίζηση)
  • λήψη ορισμένων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε υψηλές δόσεις
  • και ούτω καθεξής

Σε περιπτώσεις όπου ο ρυθμός καθίζησης είναι μέτρια υψηλός, για παράδειγμα μεταξύ 20 και 40 mm/h, καθώς η δοκιμή δεν είναι πολύ συγκεκριμένη, είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί η παρουσία φλεγμονής. Πιθανώς θα χρειαστούν και άλλες εξετάσεις όπως η εξέταση CRP και ινωδογόνου.

Διαβάστε επίσης:

Μάθετε περισσότερα για τη νεφρική νόσο

 

Αφήστε μια απάντηση