«Ψηφιακή άνοια»: γιατί τα gadget έχουν καταστρέψει τη μνήμη μας και πώς να το διορθώσουμε

«Τα ρομπότ δουλεύουν σκληρά, όχι οι άνθρωποι». Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για όλη τη δραστηριότητα της ζωής, αλλά τα gadget σίγουρα μας έχουν απελευθερώσει από τη δουλειά της μνήμης. Είναι καλό για τους ανθρώπους; Ο Jim Quick, συγγραφέας του βιβλίου Limitless με τις μπεστ σέλερ, μιλά για το τι είναι η «ψηφιακή άνοια» και πώς να την αντιμετωπίσετε.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που θυμηθήκατε τον αριθμό τηλεφώνου κάποιου; Μπορεί να ακούγομαι ντεμοντέ, αλλά ανήκω σε μια γενιά που, όταν ήρθε η ώρα να καλέσει έναν φίλο στο δρόμο, έπρεπε να θυμάται τον αριθμό του. Θυμάστε ακόμα τα τηλέφωνα των καλύτερων παιδικών σας φίλων;

Δεν χρειάζεται πλέον να τα θυμάστε, γιατί το smartphone σας θα τα πάει μια χαρά. Δεν είναι ότι κάποιος θέλει πραγματικά να κρατά συνεχώς διακόσιους (ή και περισσότερους) αριθμούς τηλεφώνου στο κεφάλι του, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι όλοι έχουμε χάσει εντελώς την ικανότητα να θυμόμαστε νέες επαφές, το περιεχόμενο μιας πρόσφατης συνομιλίας, το όνομα του έναν πιθανό πελάτη, ή κάποια σημαντική επιχείρηση, που πρέπει να κάνουμε.

Τι είναι η «ψηφιακή άνοια»

Ο νευροεπιστήμονας Manfred Spitzer χρησιμοποιεί τον όρο «ψηφιακή άνοια» για να περιγράψει πώς η υπερβολική χρήση ψηφιακών τεχνολογιών οδηγεί σε εξασθενημένες γνωστικές ικανότητες στους ανθρώπους. Κατά τη γνώμη του, εάν συνεχίσουμε να κάνουμε κατάχρηση της τεχνολογίας, τότε η βραχυπρόθεσμη μνήμη, λόγω ανεπαρκούς χρήσης, θα επιδεινώνεται σταθερά.

Αυτό μπορεί να εξηγηθεί με το παράδειγμα της πλοήγησης GPS. Μόλις πάτε σε κάποια νέα πόλη, θα παρατηρήσετε πολύ γρήγορα ότι βασίζεστε πλήρως στο GPS για την επιλογή μιας διαδρομής. Και, στη συνέχεια, σημειώστε τον χρόνο που σας πήρε για να θυμηθείτε νέες διαδρομές — πιθανότατα θα χρειαστεί περισσότερο από όταν ήσασταν νεότεροι, αλλά καθόλου επειδή ο εγκέφαλός σας έχει γίνει λιγότερο αποτελεσματικός.

Με εργαλεία όπως το GPS, απλά δεν το αφήνουμε να λειτουργήσει. Βασιζόμαστε στην τεχνολογία για να θυμόμαστε τα πάντα για εμάς.

Ωστόσο, αυτός ο εθισμός μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μακροπρόθεσμη μνήμη μας. Η Μαρία Γουίμπερ από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, σε συνέντευξή της στο BBC, είπε ότι η τάση για συνεχή αναζήτηση φρέσκων πληροφοριών αποτρέπει τη συσσώρευση μακροπρόθεσμων αναμνήσεων.

Αναγκάζοντας τον εαυτό σας να ανακαλεί πληροφορίες πιο συχνά, συμβάλλετε στη δημιουργία και την ενίσχυση της μόνιμης μνήμης.

Σε μια μελέτη που εξέτασε συγκεκριμένες πτυχές της μνήμης XNUMX ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο, η Wimber και η ομάδα της διαπίστωσαν ότι περισσότερο από το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στη μελέτη γύρισαν πρώτα στον υπολογιστή τους για πληροφορίες.

Το Ηνωμένο Βασίλειο σε αυτή την περίπτωση βρέθηκε στην κορυφή — περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες μπήκαν αμέσως στο διαδίκτυο, αντί να απαντήσουν οι ίδιοι.

Γιατί είναι τόσο σημαντικό; Επειδή οι πληροφορίες που λαμβάνονται τόσο εύκολα ξεχνιούνται επίσης εύκολα. «Ο εγκέφαλός μας ενισχύει τους μηχανισμούς μνήμης όποτε θυμόμαστε κάτι και ταυτόχρονα ξεχνά άσχετες αναμνήσεις που μας αποσπούν την προσοχή», εξήγησε ο Δρ Wimber.

Αναγκάζοντας τον εαυτό σας να ανακαλεί πληροφορίες πιο συχνά, αντί να βασίζεται σε μια εξωτερική πηγή για να τις παρέχει εύκολα, βοηθάτε στη δημιουργία και ενίσχυση της μόνιμης μνήμης.

Όταν παρατηρήσετε ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνηθίσει να αναζητούμε συνεχώς πληροφορίες –ίσως την ίδια– αντί να προσπαθούμε να τις θυμόμαστε, ίσως νιώθετε ότι βλάπτουμε τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της χρήσης τεχνολογίας

Είναι πραγματικά τόσο κακό να βασίζεσαι πάντα στην τεχνολογία; Πολλοί ερευνητές δεν συμφωνούν με αυτό. Το σκεπτικό τους είναι ότι με την εξωτερική ανάθεση ορισμένων λιγότερο σημαντικών εργασιών (όπως η απομνημόνευση αριθμών τηλεφώνου, η πραγματοποίηση βασικών μαθηματικών ή το να θυμόμαστε πώς να φτάσετε σε ένα εστιατόριο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως), εξοικονομούμε χώρο στον εγκέφαλο για κάτι πιο σημαντικό.

Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες που λένε ότι ο εγκέφαλός μας μοιάζει περισσότερο με ζωντανό μυ παρά με σκληρό δίσκο για την αποθήκευση δεδομένων. Όσο περισσότερο το χρησιμοποιείτε, τόσο πιο δυνατό γίνεται και τόσο περισσότερα δεδομένα μπορεί να αποθηκεύσει. Το ερώτημα είναι, κάνουμε αυτή την επιλογή συνειδητά ή ενεργούμε από μια ασυνείδητη συνήθεια;

Είτε χρησιμοποιούμε τον πνευματικό μας «μύα» ή τον χάνουμε σταδιακά

Πολύ συχνά, αναθέτουμε σε εξωτερικούς συνεργάτες την εργασία του εγκεφάλου μας σε διάφορες έξυπνες συσκευές, και αυτές, με τη σειρά τους, μας κάνουν… καλά, ας πούμε, λίγο χαζούς. Ο εγκέφαλός μας είναι η πιο εξελιγμένη προσαρμοστική μηχανή, οι δυνατότητες για εξέλιξη φαίνονται ατελείωτες. Συχνά όμως ξεχνάμε να το εκπαιδεύσουμε σωστά.

Όταν τεμπελιάζουμε να χρησιμοποιούμε το ασανσέρ αντί να ανεβαίνουμε τις σκάλες, πληρώνουμε το τίμημα της κακής φυσικής κατάστασης. Με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να πληρώσουμε για την απροθυμία να αναπτύξουμε τους πνευματικούς μας «μυς». Είτε το χρησιμοποιούμε, είτε το χάνουμε σταδιακά — δεν υπάρχει τρίτος τρόπος.

Αφιερώστε χρόνο για να ασκήσετε τη μνήμη σας. Για παράδειγμα, προσπαθήστε να θυμάστε τον αριθμό τηλεφώνου κάποιου ατόμου με το οποίο επικοινωνείτε συχνά. Ξεκινώντας από μικρά, μπορείτε να επαναφέρετε τον εγκέφαλό σας σε φόρμα. Πιστέψτε με, θα νιώσετε πόσο θετικά θα επηρεάσει την καθημερινότητά σας.


Το άρθρο βασίζεται σε υλικά από το βιβλίο του Jim Kwik «Boundless. Ανυψώστε τον εγκέφαλό σας, απομνημονεύστε πιο γρήγορα» (AST, 2021)

Αφήστε μια απάντηση