Volkartia (Volkartia rhaetica)

Συστηματική:
  • Τμήμα: Ascomycota (Ασκομύκητες)
  • Υποδιαίρεση: Taphrinomycotina (Taphrinomycotaceae)
  • Κατηγορία: Ταφρινομύκητες
  • Υποκατηγορία: Taphrinomycetidae (Taphrinomycetes)
  • Παραγγελία: Taphrinales (Taphrines)
  • Οικογένεια: Taphrinaceae (Taphrinaceae)
  • Γένος: Volkartia (Volkartiya)
  • Τύπος: Volkartia rhaetica (Volkartia)

Volkartia (λατ. Volkartia rhaetica) είναι ένα μοναδικό μανιτάρι. Είναι ο μόνος μύκητας του γένους Volkartia. Αυτό είναι ένα γένος μυκήτων ασκομυκήτων (οικογένεια Protomycium). Αυτός ο μύκητας συχνά παρασιτεί φυτά του γένους Skerda.

Το γένος Volkartia ανακαλύφθηκε και τέθηκε σε χρήση από τον R. Mair το 1909, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν συνώνυμο με το γένος Taphridium. Αλλά το 1975, αυτό το γένος (και ο μύκητας) έγινε ξανά ανεξάρτητο από τους Reddy και Kramer. Αργότερα έγινε αποδεκτό να συμπεριληφθούν σε αυτό το γένος και κάποιοι άλλοι μύκητες που προηγουμένως ανήκαν στο Taphridium.

Η Βολκαρθία θεωρείται παράσιτο. Ο μύκητας προκαλεί μαύρες κηλίδες στα φύλλα ενός φυτού που έχει προσβληθεί από το Volcarthia. Ο ίδιος ο μύκητας βρίσκεται συνήθως και στις δύο πλευρές του φύλλου. Η Βολκαρθία έχει γκριζόλευκο χρώμα και καταλαμβάνει αρκετά μεγάλο μέρος του φύλλου του φυτού.

Λίγα λόγια για την εσωτερική δομή του μύκητα.

Τα ασκογενή κύτταρα δημιουργούν ένα στρώμα υψηλής κυτταρικής τάξης κάτω από την επιδερμίδα. Συνήθως είναι σφαιρικά, το μέγεθος είναι 20-30 μικρά. Αναπτύσσονται ως συνάσκοι, δεν υπάρχει περίοδος αδράνειας. Είναι η εμφάνιση των synascos που είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που μας επιτρέπει να διαχωρίσουμε τη Volkarthia από τους μύκητες του γένους Tafridium. Η θέση των ασκογενών κυττάρων μπορεί να θεωρηθεί ως διαφορά μεταξύ αυτού του μύκητα και των εκπροσώπων των πρωτομυκήτων, στα οποία τα κύτταρα κάτω από την επιδερμίδα είναι διάσπαρτα. Μπορεί να προστεθεί ότι στα πρωτομύκητα, ο σχηματισμός των συναισθημάτων συμβαίνει μετά από μια περίοδο αδράνειας. Αν μιλάμε για συνάξεις, τότε στη Βολκαρθία είναι κυλινδρικές, το μέγεθός τους είναι περίπου 44-20 μm, το πάχος του άχρωμου κελύφους είναι περίπου 1,5-2 μm.

Τα σπόρια, όπως και το κέλυφος, είναι άχρωμα, με μέγεθος 2,5-2 μm, στρογγυλό ή ελλειψοειδές σχήμα, μπορεί να είναι είτε ίσια είτε καμπύλα. Τα ασκοσπόρια σχηματίζονται συχνά ήδη στο στάδιο των ασκογενών κυττάρων. Τα σπόρια τείνουν να αναπτύσσουν μυκήλιο μετά το πέρας της περιόδου αδράνειας.

Αυτός ο μύκητας συνήθως παρασιτεί το Crepis blattarioides ή άλλα παρόμοια είδη σκέρδας.

Ο μύκητας βρίσκεται στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ελβετία και τη Φινλανδία, ενώ συναντάται και στο Αλτάι.

Αφήστε μια απάντηση