Υπερσεξουαλικότητα: όταν τα μικρά κορίτσια παίζουν λολίτα

Υπερσεξουαλικότητα Αμερικανών κοριτσιών

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά το φαινόμενο υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Διαγωνισμοί ομορφιάς, τηλεοπτικές εκπομπές, κοριτσάκια ειδωλοποιούνται, ανεβαίνουν στη μικρή οθόνη,σε μικρά ρούχα. Πρόσφατα, η Jenny Erikson, στην Καλιφόρνια, είπε στο blog "The Stir" ότι θα επέτρεπε στην 9χρονη κόρη της να φορέσει τη νέα συλλογή από το αποπνικτική σειρά εσωρούχων Victoria's Secret. Έπρεπε μάλιστα να εξηγήσει τον εαυτό της στους εκατομμύρια θεατές μιας πολύ δημοφιλής τηλεοπτικής εκπομπής, «Good Morning America»: «Δεν νομίζω ότι είναι λάθος να έχεις χαριτωμένα εσώρουχα και σουτιέν από μια μπουτίκ για ενήλικες. Δεν θα ανεχτώ την κόρη μου Hannah να είναι «το κορίτσι με άσχημα εσώρουχα» κατά τη διάρκεια παραμονής σε στρατόπεδα νεολαίας ή σε ύπνο με φίλες. «Μεγάλη σκέψη. Συμπτωματικές, γαλλικές συρρικνώσεις θα πει.  

Ένα άλλο παράδειγμα, πρόσφατα, μια αυστραλιανή μαμά Amy Cheney, έκανε μια αστεία ανακάλυψη στο υπνοδωμάτιο της 7χρονης κόρης της.Είχε γράψει το πρόγραμμά της… αδυνάτισμα! Τόσο νέα, που επιβάλλεται “Κάνε 17 push-ups την ημέρα”, να φάω “Τρία μήλα, δύο αχλάδια, δύο ακτινίδια”να μείνω σε φόρμα, “Τζόκ και πηγαίνετε στο δρόμο τρεις φορές την εβδομάδα”. Η μητέρα της, Amy Cheney κατηγορεί τη λατρεία της αδυνατότητας και τα μέσα ενημέρωσης ότι «διέστρεψαν» το κοριτσάκι της.

Στη Γαλλία: πρόληψη παρά θεραπεία…

Αρκετοί υπουργοί, γερουσιαστές και πρόεδροι ΜΚΟ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τα τελευταία δέκα χρόνια. Ήδη έχουν ληφθεί σημαντικές αποφάσεις για την προστασία των παιδιών.

Τον Δεκέμβριο του 2010, το γαλλικό περιοδικό Vogueδημοσίευσε φωτογραφίες με μια νεαρή κοπέλα με υποβλητικά ρούχα και στάσεις. Μετά από αυτή την κατακραυγή των μέσων ενημέρωσης, τον Φεβρουάριο του 2011, η σχολική γιατρός, γιατρός Elisabeth Pino δημοσίευσε μια ηλεκτρονική αναφορά κατά του ερωτισμού της εικόνας των παιδιών στη διαφήμιση. Το 2012, η ​​Roselyne Bachelot,Στον Υπουργό Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Συνοχής, δόθηκε χάρτης για την «Προστασία του παιδιού στα ΜΜΕ», υπογεγραμμένος από μέλη του Ανώτερου Οπτικοακουστικού Συμβουλίου (CSA) και του περιοδικού Syndicat de la presse (SPM). Οι υπογράφοντες του κειμένου, που συνέταξε ο Jacques Hintzy, πρόεδρος της Unicef ​​Γαλλίας, δεσμεύτηκαν να «μη διαδώσουν, συμπεριλαμβανομένων σε διαφημιστικούς χώρους, υπερσεξουαλικές εικόνες παιδιών, κοριτσιών και αγοριών, ιδίως σε ερωτικές σκηνές ή φορώντας ρούχα, αξεσουάρ. ή μακιγιάζ με έντονη ερωτική χροιά».

Ένας γαλλικός νόμος κατά της υπερσεξουαλικότητας

Ενα χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 2012, η ​​γερουσιαστής Chantal Jouanno υπέβαλε την έκθεσή της με τίτλο " Ενάντια στην υπερσεξουαλικότητα, ένας νέος αγώνας για ισότητα ". Ζωγραφίζει μια απογραφή της εικόνας των νεαρών κοριτσιών και της χρήσης της στον Τύπο και τη διαφήμιση.

Μάρτιος 2013, αυτή τη φορά, ο γερουσιαστής προχωρά παρακάτω:κατέθεσε ένα νομοσχέδιο σχετικά με το θέμα για τη ρύθμιση της χρήσης παιδικών εικόνων για μια επωνυμία ή στην τηλεόραση.

Καταγγέλλει μια κοινωνία που «χρησιμοποιεί την πρόωρη σεξουαλικότητα νεαρών κοριτσιών για να πουλήσει «όνειρα ή μια εμπορική επωνυμία».

Πρόσφατη εκδήλωση, Najat Vallaud-Belkacem, Υπουργός Δικαιωμάτων των Γυναικών και Dominique Bertinotti, Αντιπρόσωπος Υπουργού αρμόδιος για την Οικογένεια, αποφάσισαν να επιβλέπει τις επόμενες συνεδρίες των περιφερειακών διαγωνισμών «Seed of miss».Ανοιχτοί για κορίτσια ηλικίας 6 έως 13 ετών, αυτοί οι αγώνες θα πραγματοποιηθούν το 2013, αλλά με συγκεκριμένες οδηγίες. Δύο Γάλλοι βουλευτές έθεσαν το ερώτημα κατά την επιλογή για τον διαγωνισμό του Μπορντό τον Σεπτέμβριο του 2012. Ζήτησαν από την κυβέρνηση «να απαγορεύσει την προώθηση σεξουαλικών εικόνων παιδιών καθώς και διαγωνισμούς εμφάνισης με νεαρούς ανήλικους. ".

… Ή να ανησυχείτε για τίποτα;

Ακόμα κι αν η Γαλλία είναι λιγότερο εκτεθειμένη από τις ΗΠΑ, υπάρχουν σύμφωνα με την Catherine Monnot, ανθρωπολόγο, μια υπερσεξουαλοποίηση του σώματος, ιδίως μέσω των μέσων ενημέρωσης και της βιομηχανίας καλλυντικών και ένδυσης.

Υπερσεξουαλικότητα: η γνώμη των ειδικών

Ο κοινωνιολόγος Michel Fize, αντίθετα, θεωρεί υπερβολικό τον λογαριασμό της κ. Jouanno.«Έχουμε δίκιο να ανησυχούμε για τις προβολές ορισμένων γονέων όταν μιλάμε για διαγωνισμούς mini miss, αλλά δεν πρέπει να τα ανακατεύουμε όλα». Συγγραφέας του «  Νέες έφηβες »Δημοσιεύτηκε το 2010, απεικονίζει τα κοριτσάκια 8-9 ετών να ζουν «Μικρή εφηβεία». Η παρατήρησή του: «οι τελευταίοι δεν ήταν καθόλου έμπειροι σαν μικρές λολίτες. Τα σύμβολα της θηλυκότητάς τους θεωρήθηκαν, περιζήτητα και έζησαν με μεγάλη περηφάνια. Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβεία συνοδεύτηκε στα κορίτσια από προεφηβικές συμπεριφορές από την αυγή του χρόνου. Απλώνοντας μακιγιάζ μπροστά στον καθρέφτη, φορώντας τα τακούνια της μαμάς, όλα τα νεαρά κορίτσια (ή αγόρια) το έχουν κάνει, ή σχεδόν «. Καταγγέλλει τον όρο που χρησιμοποιεί η Chantal Jouanno για «γυναικείο αντικείμενο». «Αυτά τα νεαρά κορίτσια δεν βλέπουν καθόλου τον εαυτό τους ως αντικείμενα. Αυτές είναι φαντασιώσεις ενηλίκων. Αν ένας ενήλικας δυσκολεύεται με εικόνες νεαρών κοριτσιών που φορούν πολύ απλό μακιγιάζ, το πρόβλημα είναι ο ενήλικας και όχι το παιδί».

Για τον κοινωνιολόγο το πραγματικό ερώτημα βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου:  Οι γονείς πρέπει να είναι οι εγγυητές του ορίου μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας. Πρέπει να εκπαιδεύσουν τις κόρες τους για να αποφύγουν οποιαδήποτε δημόσια ολίσθηση. Όσο για το να θέλαμε να απαγορεύσουμε τη χρήση πολύ νεαρών κοριτσιών στη διαφήμιση, αυτό θα ήταν ψευδαίσθηση! Το ότι δημιουργήσουμε έναν νέο νόμο για την απαγόρευση ορισμένων εικόνων δεν θα λύσει το γεγονός ότι οι νέοι ούτως ή άλλως εκτίθενται σε γυναικείες και έμφυλες εικόνες στην τηλεόραση ή στο Διαδίκτυο».  

Αφήστε μια απάντηση