Όταν πρωτοεμφανίστηκα στο σπίτι, μου φάνηκε τόσο μεγάλο, ευρύχωρο και αμέσως άρχισα να το εξετάζω. Που δεν ήμουν! Ανέβηκα στον καναπέ, έτρεξα κάτω από το τραπέζι, κοίταξα πίσω από τις κουρτίνες, και ανέβηκα ακόμη και κάτω από το συρταριέρα! Ένας όμως βαριόταν εκεί. Τότε άρχισα να ψάχνω κάπου αλλού για να ανέβω. Δεν μου άρεσε πολύ η παντόφλα: ήταν πολύ σφιχτή, ήταν επίσης άβολη και σκληρή στο ράφι των βιβλίων.
Και μια φορά η οικοδέσποινα με πήρε τακτοποιημένα και με μετέφερε σε ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος - ειδικά για γατάκια. Πόσο μου άρεσε εκεί! Ανέβηκα σε διαφορετικούς στύλους, ακονισμένα νύχια πάνω τους, ανέβηκα στην κορυφή και μετά πήδηξα κάτω σε ένα μαλακό ράφι. Και τότε είδα το σπίτι και κοίταξα μέσα. Wasταν τόσο ζεστό, απαλό και άνετο εκεί που άλλαξα γνώμη για να βγω και αποκοιμήθηκα. Έτσι βρήκα το αγαπημένο μου μέρος. Οι άνθρωποι είναι πολύ μεγάλοι και δεν μπορούν να μπουν εδώ. Και είμαι ο λιγότερο από όλους, οπότε εγκαταστάθηκα εδώ. Η ομορφιά!
Η οικοδέσποινα με φροντίζει συνεχώς, τα δείχνει όλα και μάλιστα μου λέει. Την καταλαβαίνω απόλυτα! Ομοίως, μου έδειξε την ιδιωτική τουαλέτα μου. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι μικρές άσπρες μπάλες εκεί.
Ξέρω ότι στην ερωμένη μου αρέσει όταν το σπίτι είναι καθαρό και άνετο. ΑΛΛΑ