Βακτηριακή μηνιγγίτιδα: τι πρέπει να γνωρίζετε

Τι είναι η βακτηριακή μηνιγγίτιδα;

Η μηνιγγίτιδα είναι μια φλεγμονή και μόλυνση των μηνίγγων, των λεπτών μεμβρανών που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό (το κεντρικό νευρικό σύστημα). Η μόλυνση μπορεί να προκληθεί από έναν ιό (ιογενής μηνιγγίτιδα), από βακτήρια (βακτηριακή μηνιγγίτιδα) ή ακόμα και από μύκητα ή παράσιτο.

Στην περίπτωση της βακτηριακής μηνιγγίτιδας, μπορεί να εμπλέκονται διαφορετικές οικογένειες και τύποι βακτηρίων. Σε κάθε περίπτωση, Η θεραπεία βασίζεται στη συνταγογράφηση αντιβιοτικών, συνήθως ενδοφλεβίως.

Πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα

Ο πνευμονόκοκκος, με τη λατινική του ονομασία Streptococcus pneumoniae, είναι μια οικογένεια βακτηρίων ικανών να προκαλέσουν αρκετές περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές ασθένειες, από ιγμορίτιδα έως πνευμονία, συμπεριλαμβανομένης της μηνιγγίτιδας ή της ωτίτιδας.

Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένα βακτήριο που μπορεί να υπάρχει φυσικά στη ρινοφαρυγγική σφαίρα (μύτη, φάρυγγα και πιθανώς στο στόμα) των «υγιών φορέων» χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Ωστόσο, εάν μεταδοθεί σε ένα άτομο που δεν το έχει ή/και του οποίου η ανοσολογική άμυνα είναι ανεπαρκής, μπορεί να οδηγήσει σε ωτίτιδα, ιγμορίτιδα ή ακόμα και πνευμονία ή μηνιγγίτιδα εάν Streptococcus pneumoniae εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και φτάνει στις μήνιγγες.

Η θνησιμότητα από πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα είναι υψηλότερη στους ηλικιωμένους καθώς και στα μικρά παιδιά και τα βρέφη. Ωστόσο, αυτός ο τύπος μηνιγγίτιδας δεν οδηγεί σε επιδημίες όπως φαίνεται στην περίπτωση της βακτηριακής μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας.

Νεισερία Μενιγγιτίδη : η περίπτωση της μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας

Όπως υποδηλώνει το όνομά του, τα βακτήρια Neisseria meningitidis, από την οικογένεια των μηνιγγιτιδοκοκκικών, προκαλεί κυρίως μηνιγγίτιδα. Υπάρχουν 13 στελέχη, ή οροομάδες αυτής της βακτηριακής οικογένειας. Αυτές περιλαμβάνουν μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα τύπου Β και τύπου C, τις πιο συχνές στην Ευρώπη, καθώς και τα στελέχη Α, W, Χ και Υ.

Στη Γαλλία το 2018, σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς για Μηνιγγιτιδόκοκκους και Haemophilus influenzae από το Ινστιτούτο Παστέρ, μεταξύ των 416 περιπτώσεων μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας για τις οποίες ήταν γνωστή η οροομάδα, Το 51% ήταν οροομάδα Β, το 13% ήταν C, 21% του W, 13% του Y και 2% των σπάνιων ή μη οροομαδοποιήσιμων οροομάδων.

Σημειώστε ότι τα βακτήρια Neisseria meningitidis είναι φυσικά παρούσα στην ΩΡΛ σφαίρα (λαιμός, μύτη) από 1 έως 10% του πληθυσμού (εκτός της περιόδου επιδημίας), σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Αλλά συμβαίνει ότι αυτό το βακτήριο κατακλύζει το ανοσοποιητικό σύστημα και προκαλεί μηνιγγίτιδα, ιδιαίτερα σε βρέφη, μικρά παιδιά, εφήβους ή νεαρούς ενήλικεςκαι ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.

Listeria, Haemophilus influenzae et Escherichia coli, άλλα βακτήρια που εμπλέκονται

Πολύ γνωστό στις έγκυες γυναίκες, το Listeria είναι ένας μολυσματικός παράγοντας που προκαλεί λιστερίωση σε εύθραυστα άτομα, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει μηνιγγίτιδα. Εξ ου και η σημασία του ακολουθήστε τις συστάσεις διατροφής και υγιεινής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και την πρώιμη παιδική ηλικία, μεταξύ άλλων σε αποφεύγοντας το τυρί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα που παρασκευάζονται από νωπό γάλα, ωμό, καπνιστό ή καλά μαγειρεμένο κρέαςκ.λπ. Η Listeria monocytogenes μεταδίδεται μέσω του πεπτικού σωλήνα όταν καταναλώνονται μολυσμένα γαλακτοκομικά προϊόντα ή αλλαντικά.

Υπάρχουν και άλλοι τύποι βακτηριακής μηνιγγίτιδας, ιδιαίτερα αυτός συνδέονται με βακτήρια Haemophilus influenzae (Hib), που ήταν ακόμα πολύ διαδεδομένο στη Γαλλία πριν από μερικές δεκαετίες. Το εμβόλιο κατάHaemophilus influenzae, αρχικά συμβουλεύτηκε και στη συνέχεια έγινε υποχρεωτικό, μείωσε τη συχνότητα εμφάνισης αυτού του τύπου μηνιγγίτιδας και πνευμονίας που προκαλείται από αυτό το βακτήριο.

Υπάρχουν επίσης μηνιγγίτιδα που συνδέονται με βακτήριο Escherichia coli, ποιος μπορεί να είναι τροφή, στη διάρκεια κολπικός τοκετός, λόγω επαφής με την περιοχή των γεννητικών οργάνων της μητέρας. Τα μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης και τα πρόωρα μωρά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.

Ο μολυσματικός παράγοντας της φυματίωσης μπορεί επίσης να προκαλέσει μηνιγγίτιδα σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα.

Μεταδοτικότητα: πώς κολλάτε τη βακτηριακή μηνιγγίτιδα;

Η μετάδοση της βακτηριακής μηνιγγίτιδας, είτε οφείλεται σε πνευμονιόκοκκο είτε σε μηνιγγιτιδόκοκκο, συμβαίνει μέσω στενής, άμεσης ή έμμεσης και παρατεταμένης επαφής με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις, με άλλα λόγια από τα σταγονίδια του σάλιου, τον βήχα, τα δισεκατομμύρια. Η χρήση μολυσμένων αντικειμένων (παιχνίδια, μαχαιροπίρουνα) μπορούν επίσης να μεταδώσουν τα βακτήρια, τα οποία είτε θα περιοριστούν στην ΩΡΛ σφαίρα είτε θα φτάσουν στις μήνιγγες, ειδικά σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, βρέφη και μικρά παιδιά.

Σημειώστε ότι μπορεί να εμφανιστεί και πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα μετά από τραύμα στο κεφάλι, που θα δημιουργήσει ρήγμα στις μήνιγγες. Αυτό ονομάζεται μετατραυματική μηνιγγίτιδα. Η πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί μετά από μια κλασική ΩΡΛ λοίμωξη (ωτίτιδα, κρυολόγημα, βρογχιολίτιδα, γρίπη…).

Συμπτώματα βακτηριακής μηνιγγίτιδας

Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα περιλαμβάνει δύο κύριους τύπους συμπτωμάτων, και συγκεκριμένα:

  • un μολυσματικό σύνδρομο, ομαδοποιώντας τα σημάδια μιας λοίμωξης όπως υψηλό πυρετό, έντονους πονοκεφάλους, έμετο (ειδικά σε πίδακες).
  • και μηνιγγικό σύνδρομο, σημάδι φλεγμονής των μήνιγγων, που έχει ως αποτέλεσμα δυσκαμψία του αυχένα, σύγχυση, διαταραχές της συνείδησης, λήθαργο, ευαισθησία στο φως (φωτοφοβία), ακόμη και κώμα ή επιληπτική κρίση.

Συμπτώματα που μερικές φορές είναι δύσκολο να εντοπιστούν στο μωρό

Σημειώστε ότι στα μικρά παιδιά, και ιδιαίτερα στα βρέφη, τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας μπορεί να είναι μη ειδικά και να είναι δύσκολο να εντοπιστούν.

Κάποιοι παρόντες μια ωχρότητα ή μια γκρίζα επιδερμίδα, επιληπτικές κρίσεις ή μυϊκές συσπάσεις. Το νήπιο μπορεί αρνούνται να φάνε, να είναι σε κατάσταση υπνηλία ασυνήθιστο, ή επιρρεπές σε συνεχές κλάμα, ή να είναι ιδιαίτερα ταραγμένο. ένα διόγκωση του fontanel από την κορυφή του κρανίου και μπορεί επίσης να παρατηρηθεί υπερευαισθησία στην αφή, αν και αυτό δεν είναι συστηματικό.

Σε όλες τις περιπτώσεις, ένας ξαφνικός υψηλός πυρετός θα πρέπει να οδηγήσει σε επείγουσα διαβούλευση.

Le πορφύρα, μια ζωτικής σημασίας έκτακτη ανάγκη

Η παρουσία κόκκινων ή μοβ κηλίδων, που ονομάζονται πορφύρα, Ανατολή κριτήριο ακραίας βαρύτητας βακτηριακή μηνιγγίτιδα. Η εμφάνιση τέτοιων κηλίδων στο δέρμα θα πρέπει να οδηγήσει σε επείγουσα φροντίδα, με σκοπό την άμεση νοσηλεία. Εάν έχει εμφανιστεί πορφύρα και σχετίζεται με συμπτώματα μηνιγγίτιδας, η χορήγηση αντιβιοτικής θεραπείας ξεκινά το συντομότερο δυνατό. Η έναρξη της πορφύρας λόγω μηνιγγίτιδας είναι α απόλυτο επείγον, γιατί είναι α απειλή σηπτικού σοκ, που είναι απειλητικό για τη ζωή (μιλάμε συχνά για κεραυνοβόλο μηνιγγίτιδα).

Πώς καταλαβαίνετε αν πρόκειται για βακτηριακή ή ιογενή μηνιγγίτιδα;

Καθώς τα κλινικά σημεία είναι σχετικά κοντά μεταξύ μηνιγγίτιδας λόγω ιού ή βακτηρίων, είναι ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού, που λαμβάνονται από τη σπονδυλική στήλη κατά τη διάρκεια ενός οσφυϊκή παρακέντηση, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα να γνωρίζουμε εάν η μηνιγγίτιδα είναι βακτηριακής προέλευσης ή όχι. Εάν η εμφάνιση του υγρού που λαμβάνεται μπορεί ήδη να δώσει μια ιδέα για τον τύπο της μηνιγγίτιδας (μάλλον πυώδης παρουσία βακτηρίων), η λεπτομερής ανάλυση του δείγματος θα καταστήσει δυνατό να γνωρίζουμε ποιο μικρόβιο είναι η αιτία και επομένως να προσαρμόσει ανάλογα την αντιβιοτική αγωγή.

Βακτηριακή μηνιγγίτιδα: η προστασία απαιτεί το εμβόλιο

Η πρόληψη της βακτηριακής μηνιγγίτιδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εφαρμογή των συστάσεων του προγράμματος εμβολιασμού. Μάλιστα, ο εμβολιασμός προστατεύει από διάφορα μικρόβια που μπορούν να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα, ιδίως Πνευμονία στρεπτόκοκκου, ορισμένες οροομάδες βακτηρίων Neisseria meningitidis, et Haemophilus influenzae.

Εμβόλιο μηνιγγιτιδοκοκκικού

Ο εμβολιασμός κατά της μηνιγγιτιδοκοκκικής οροομάδας Γ είναι υποχρεωτικός σε βρέφη που γεννήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2018 και συνιστάται για παιδιά που γεννήθηκαν πριν από αυτήν την ημερομηνία σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

  • για βρέφη, εμβολιασμός στους 5 μήνες, ακολουθούμενη από μια δόση αναμνηστικό σε ηλικία 12 μηνών (με το ίδιο εμβόλιο αν είναι δυνατόν), γνωρίζοντας ότι η δόση των 12 μηνών μπορεί να συγχορηγηθεί με το εμβόλιο MMR (ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς).
  • Από την ηλικία των 12 μηνών και έως την ηλικία των 24 ετών, για όσους δεν έχουν κάνει προηγούμενο αρχικό εμβολιασμό, το σχήμα αποτελείται από μία δόση.

Εμβόλιο μηνιγγιτιδοκοκκικού τύπου Β, που ονομάζεται Μπεξέρο, η οποία συνιστάται και επιστρέφεται μόνο σε ορισμένες ειδικές καταστάσεις, ιδίως σε ευάλωτα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο ή σε κατάσταση επιδημίας. ;

Το συζευγμένο τετραδύναμο εμβόλιο μηνιγγιτιδοκοκκικού κατά των οροομάδων A, C, Y, W135, συνιστάται επίσης σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Εμβολιασμός κατά των πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων

Ο εμβολιασμός κατά των πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων είναι υποχρεωτικός για βρέφη που γεννήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2018, σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

  • δύο ενέσεις με διαφορά δύο μηνών (δύο και τέσσερις μήνες).
  • αναμνηστικό σε ηλικία 11 μηνών.

Μετά την ηλικία των 2 ετών, συνιστάται ο εμβολιασμός σε παιδιά και ενήλικες που διατρέχουν κίνδυνο ανοσοκαταστολής ή χρόνιας νόσου που οδηγεί στην εμφάνιση πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης (ιδιαίτερα του διαβήτη). Στη συνέχεια περιλαμβάνει δύο ενέσεις με απόσταση 2 μηνών μεταξύ τους, ακολουθούμενες από αναμνηστική επτά μήνες αργότερα.

Εμβόλιο Haemophilus influenzae τύπου Β

Εμβολιασμός κατά των βακτηρίων Haemophilus influenzae τύπου Β is υποχρεωτικός για βρέφη που γεννήθηκαν την ή μετά την 1η Ιανουαρίου 2018 και συνιστάται για παιδιά που γεννήθηκαν πριν από αυτήν την ημερομηνία, σε συνδυασμό με εμβόλια διφθερίτιδας, τετάνου και πολιομυελίτιδας (DTP):

  • μια ένεση στους δύο μήνες και μετά στους τέσσερις μήνες.
  • ανάκληση σε 11 μήνες.

Un συμπληρωματικός εμβολιασμός μπορεί να γίνει μέχρι την ηλικία των 5 ετών. Στη συνέχεια περιλαμβάνει δύο δόσεις και ένα αναμνηστικό εάν το παιδί είναι μεταξύ 6 και 12 μηνών και μία δόση πέραν των 12 μηνών και έως την ηλικία των 5 ετών.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα εμβόλια αυτά κατέστησαν δυνατή τη μείωση του αριθμού των περιπτώσεων βακτηριακής μηνιγγίτιδας σε βρέφη και μικρά παιδιά, καθώς και των θανάτων που συνδέονται με αυτές τις σοβαρές ασθένειες. 

Ο εμβολιασμός όχι μόνο επιτρέπει ατομική προστασία, αλλά περιορίζει την εξάπλωση αυτών των βακτηρίων και ως εκ τούτου προστασία αυτών που δεν μπορούν να λάβουν το εμβόλιο, ιδιαίτερα νεογνά και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.

πηγές:

  • https://www.pasteur.fr/fr/centre-medical/fiches-maladies/meningites-meningocoques
  • https://www.ameli.fr/assure/sante/themes/meningite-aigue/definition-causes-facteurs-favorisants
  • https://www.associationpetitange.com/meningites-bacteriennes.html
  • https://www.meningitis.ca/fr/Overview
  • https://www.who.int/immunization/monitoring_surveillance/burden/vpd/WHO_SurveillanceVaccinePreventable_17_Pneumococcus_French_R1.pdf

Αφήστε μια απάντηση