Ανατομία των αρθρώσεων: βασικά

Ανατομία των αρθρώσεων: βασικά

Για την καλύτερη κατανόηση, πρόληψη ή θεραπεία μιας μυοσκελετικής διαταραχής, μερικά βασικά είναι χρήσιμα.

Όπως υποδηλώνει το όνομα, οι μυοσκελετικές διαταραχές αφορούν το μύες και os, αλλά και τα διάφορα υφάσματα που τα συνδέουν και εξασφαλίζουν την ελαστικότητα και τη στιβαρότητα των αρμών. Περιγράφουμε εδώ τα στοιχεία που απαρτίζουν τις κινητές αρθρώσεις, δηλαδή τις μεγάλες αρθρώσεις που επιτρέπουν εκτεταμένες κινήσεις (γόνατο, αστράγαλος, αγκώνας, ώμος, ισχίο κ.λπ.), και όχι αυτές που είναι σταθερές (π.χ.). για παράδειγμα, το ιερό οστό) ή ημικινητό (για παράδειγμα, οι σπόνδυλοι).

  • Ο αρθρικός χόνδρος : ένας τύπος μαργαριταρένιου, λείου, μη αγγειωμένου συνδετικού ιστού που καλύπτει τα οστικά άκρα όλων των κινητών αρθρώσεων.
  • Η κάψουλα άρθρωσης : ινώδες και ελαστικό περίβλημα που περιβάλλει και οριοθετεί τις κινητές αρθρώσεις. Οι αρθρικές κάψουλες βοηθούν, μαζί με τους συνδέσμους, να διατηρούν τις δομές των αρθρώσεων σε επαφή και διασφαλίζουν τη σταθερότητα.
  • ο αρθρικός υμένας : μεμβράνη που επενδύει την εσωτερική όψη της κάψουλας των κινητών αρθρώσεων. Ο αρθρικός υμένας σχηματίζει πτυχώσεις και έχει τη λειτουργία να θρέφει και να λιπαίνει τις επιφάνειες των αρθρώσεων παράγοντας ένα υγρό παρόμοιο με το ασπράδι του αυγού, το αρθρικό υγρό.
  • Σύνδεσμοι αρθρώσεων : υπόλευκος ινώδης συνδετικός ιστός, πολύ ανθεκτικός και ελαστικός. Οι σύνδεσμοι ενώνουν τα οστά μεταξύ τους.
  • Ο μηνίσκος : μικρή ινοχόνδρινη δομή με σχήμα μισοφέγγαρου (από το ελληνικό μηνίσκος = ημισέληνος), που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κινητές αρθρικές επιφάνειες (οι σημαντικότερες βρίσκονται στο γόνατο και τη γνάθο). Ο μηνίσκος σχηματίζει ένα μαξιλάρι στην άρθρωση, το οποίο επιτρέπει τη στενή επαφή μεταξύ των επιφανειών και την ολίσθηση της άρθρωσης, καθώς και την απορρόφηση των κρουσμάτων.
  • Serous bursae : μικρές κλειστές τσέπες από συνδετικό ιστό γεμάτες με αρθρικό υγρό. Οι θύλακες προσκολλώνται σε οστά κοντά στις αρθρώσεις και εμποδίζουν την άμεση επαφή μεταξύ ενός οστού και ενός τένοντα, για παράδειγμα. Έτσι, διευκολύνουν την ολίσθηση των κατασκευών και επιτρέπουν την απόσβεση της κίνησης.
  • Τενόνες : λωρίδες ινώδους ιστού που είναι ανεπαρκώς νευρωμένες (απουσία ή σχεδόν απουσία νεύρων) και μικρή ή καθόλου αγγείωση (απουσία αιμοφόρων αγγείων), που συνδέουν τους μύες με τα οστά που πρέπει να κινήσουν.

Επίδραση επαναλαμβανόμενων κινήσεων

Αν και ένα εφάπαξ ατύχημα (εξαιρετική προσπάθεια ανύψωσης βαριού αντικειμένου, υπερβολική συστροφή, κ.λπ.), εκφυλιστική νόσος (ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα κ.λπ.) ή μόλυνση μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε οποιονδήποτε από αυτούς τους ιστούς, η πιο κοινή αιτία οι μυοσκελετικές διαταραχές παραμένει η πρακτική των επαναλαμβανόμενων κινήσεων. Αυτές οι κινήσεις προκαλούν ελαφρύ τραύμα το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, καταστρέφει τους ιστούς που συνδέουν τους μύες με τον σκελετό.

Η τενοντίτιδα ή η φλεγμονή ενός τένοντα είναι μια κοινή εκδήλωση αυτού του τύπου προβλήματος. Με την επανάληψη των ίδιων κινήσεων, μέρος του οστού τρίβεται σε έναν τένοντα και προκαλεί περισσότερο ή λιγότερο σημαντικές βλάβες.

Η καθυστέρηση της κατάλληλης θεραπείας για τενοντίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στους διάφορους ιστούς και όργανα που βρίσκονται κοντά. Έτσι, η τενοντίτιδα μπορεί να είναι περίπλοκη:

  • στην προυπηρεσία : φλεγμονή της προύσας.
  • και αρθρικό : φλεγμονή του αρθρικού υμένα.
  • στο tenosynovite : φλεγμονή του τένοντα και του αρθρικού υμένα.
  • στην καψουλίτιδα : βλάβη σε ολόκληρη την αρθρική κάψουλα, η οποία προκαλεί απόφραξη της άρθρωσης.

Μπορεί επίσης να συμβεί ο προσβεβλημένος ιστός (οι) να συμπιέσει και να ερεθίσει ορισμένα νεύρα, όπως συμβαίνει με ΣΥΝΔΡΟΜΟ καρπιαιου σωληνα.

Τελικά, η τενοντίτιδα που δεν έχει αντιμετωπιστεί μπορεί να οδηγήσει σε τέντωμα, ρήξη ή ρήξη τένοντα, μυός ή συνδέσμου (διάστρέμμα) και διάφορες δυνητικά μη αναστρέψιμες βλάβες στους ιστούς γύρω από τις αρθρώσεις. Όταν η τενοντίτιδα εγκαθίσταται χρόνια, ένα φαινόμενο σωματικής προσαρμογής που προκαλεί διάφορες δομικές ανισορροπίες μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε άλλα μέρη του σώματος.

 

Βιβλιογραφία

Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ρουέν. [Πρόσβαση στις 15 Μαρτίου 2004]. http://www.chu-rouen.fr

Garnier, Delamare. Λεξικό ιατρικών όρων, Éditions Maloine, Γαλλία, 1998.

Mayo Foundation for Medical Education and Research (Επιμ.). Ασθένειες και καταστάσεις – Τραυματισμοί υπερβολικής χρήσης που σχετίζονται με χόμπι, MayoClinic.com. [Consulté le 29 janvier 2004]. http://www.mayoclinic.com

Γραφείο québécois de la langue française. Το μεγάλο ορολογικό λεξικό. [Πρόσβαση στις 15 Μαρτίου 2004]. http://w3.granddictionary.com

 

Έρευνα και συγγραφή: Pierre Lefrançois και Marie-Michèle Mantha, M.Sc.

Ιατρική ανασκόπηση: Δre Susan Labrecque, MD, M.Sc. Κινανθρωπολογία, πτυχιούχος αθλητιατρικής

Το κείμενο δημιουργήθηκε στις: 5 Απριλίου

Αφήστε μια απάντηση