Ευεξία της υγείας – βατόμουρο

Τα γλυκά, ζουμερά βατόμουρα είναι μια καλοκαιρινή λιχουδιά στις εύκρατες βόρειες περιοχές. Αρχικά βρέθηκε στην υποαρκτική ζώνη, σήμερα καλλιεργείται σε εμπορική κλίμακα σε διάφορες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής, της Σιβηρίας. Αυτό το μούρο έχει μια σειρά από ιδιότητες, τις οποίες θα επισημάνουμε παρακάτω: • Τα βατόμουρα είναι χαμηλά σε θερμίδες. 100 γραμμάρια μούρων περιέχουν 43 θερμίδες. Είναι πλούσιο σε διαλυτές και αδιάλυτες ίνες. Η ξυλιτόλη είναι ένα υποκατάστατο ζάχαρης χαμηλών θερμίδων που βρίσκεται στις φυτικές ίνες των βατόμουρων. Απορροφάται από το αίμα πολύ πιο αργά από τη γλυκόζη από τα έντερα. Έτσι, τα βατόμουρα βοηθούν στη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. • Περιέχει μεγάλο αριθμό φλαβονοειδών φυτοχημικών, όπως ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ, τανίνη, καθώς και κερκετίνη, γαλλικό οξύ, κατεχίνες, καμπφερόλη, σαλικυλικό οξύ. Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι αυτά τα αντιοξειδωτικά έχουν επιπτώσεις στον καρκίνο, τη γήρανση, τη φλεγμονή και τις νευρολογικές παθήσεις. • Τα φρέσκα βατόμουρα είναι πηγή βιταμίνης C. Τα μούρα και τα φρούτα πλούσια σε βιταμίνη C αυξάνουν την αντίσταση του οργανισμού σε μολυσματικούς παράγοντες, φλεγμονές και αφαιρούν επίσης τις ελεύθερες ρίζες από το ανθρώπινο σώμα. • Στα βατόμουρα, η ικανότητα των αντιοξειδωτικών να απορροφούν τις ελεύθερες ρίζες έχει τιμή 5347 μικρογραμμομόρια ανά 100 γραμμάρια. • Τα βατόμουρα διαθέτουν υψηλά επίπεδα καλίου, μαγνησίου, μαγγανίου και χαλκού. Ο χαλκός είναι απαραίτητος για τον μεταβολισμό των οστών και την παραγωγή ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων. • Η πυριδοξίνη, η νιασίνη, το παντοθενικό οξύ, η ριβοφλαβίνη και το φολικό οξύ λειτουργούν ως ένζυμα που βοηθούν στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών στο ανθρώπινο σώμα. Η εποχή των βατόμουρων διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Οι φρέσκοι καρποί συλλέγονται τόσο με το χέρι όσο και σε γεωργική κλίμακα. Το μούρο είναι έτοιμο για συγκομιδή όταν ξεκολλήσει εύκολα από το κοτσάνι και έχει πλούσιο χρώμα. Η αλλεργία στα βατόμουρα είναι σπάνια. Αν συμβεί αυτό, τότε μάλλον οφείλεται στην παρουσία σαλικυλικού οξέος στο βατόμουρο.

Αφήστε μια απάντηση